[ Pobierz całość w formacie PDF ]

się na Baker Street, był już póz
ny wieczór. Sherlock Holmes jeszcze nie wrócił. Zjawił się
dopiero około dziesiątej - pobladły i umęczony. Podszedł do kredensu, urwał kawałek chleba z
bochenka i pochłonął go łapczywie, popijając dużym łykiem wody.
- Jesteś głodny - zauważyłem.
- Konam z głodu. Zapomniałem o jedzeniu. Nic nie jadłem od śniadania.
- Nic?
- Ani kęsa.
- A jak ci poszło?
- Dobrze.
- Wpadłeś na trop?
- Mam ich w garści. Młody Openshaw wkrótce zostanie pomszczony. No, Watsonie, zastosujmy
ich diabelskie chwyty wobec nich samych. To jest myśl!
- O czym mówisz?
Wyjął ze spiżarni pomarańczę, rozerwał ją na części i wycisnął pestki na stół. Wybrał z nich pięć
i wsadził do koperty. Po wewnętrznej stronie skrzydełka napisał: SH do JC. Następnie kopertę
zakleił i zaadresował w sposób następujący: Kapitan James Calhoun, barkentyna  Samotna
Gwiazda , Savannah, Georgia.
- To będzie czekać na jego wejście do portu - powiedział, chichocząc. - Może mu przysporzyć
bezsennych nocy. Uzna ten list - tak jak wcześniej Openshaw - za niezawodny zwiastun swego
losu.
- Kim jest ten kapitan Calhoun?
- Przywódcą szajki. Innych też znajdę, ale on jest pierwszy.
- Jak go wytropiłeś?
Wyciągnął z kieszeni dużą płachtę papieru pokrytego datami i nazwiskami.
- Spędziłem cały dzień - powiedział - nad rejestrami Lloyda i dawnymi rocznikami gazet, śledząc
dalsze losy wszystkich statków, które zawinęły do Pondicherry w styczniu i lutym 1883 roku. W
ciągu tych miesięcy odnotowano trzydzieści sześć jednostek o pokaz
nej wyporności. Wśród nich
moją uwagę natychmiast zwróciła  Samotna Gwiazda , ponieważ choć rejestr mówił że
przypłynęła z Londynu, to jej nazwa kojarzyła się jednocześnie z jednym z amerykańskich
stanów.
- Chyba Teksasu.
- Nie jestem pewny którego; wiedziałem jednak, że statek musi pochodzić z Ameryki.
- Cóż więc dalej?
- Przejrzałem rejestry portu w Dundee i kiedy stwierdziłem, że  Samotna Gwiazda znalazła się
tam w styczniu 1885 roku, moje podejrzenie zamieniło się w pewność. Następnie zbadałem, jakie
statki cumują obecnie w porcie londyńskim.
- No i& ?
-  Samotna Gwiazda przybiła tu w zeszłym tygodniu. Poszedłem do basenu Alberta, by się tam
dowiedzieć, że spłynęła rzeką z poranną falą, kierując się na Savannah. Zatelegrafowałem do
Gravesendu i otrzymałem informacje, że minęła ich jakiś czas temu, a ponieważ wieje wschodni
wiatr, nie mam wątpliwości, że żaglowiec minął Już Goodwins i zbliża się do wyspy Wight.
- Co zatem zrobisz?
- Och, mam go w ręku. On i jego dwaj wspólnicy są jedynymi, jak się dowiedziałem, rodowitymi
Amerykanami na tym statku. Pozostali to Finowie i Niemcy. Wiem również, że wszyscy trzej
ostatniej nocy zeszli na ląd. Wiadomość tę mam od robotnika portowego, który pracował przy
załadunku ich żaglowca. Zanim żaglowiec dotrze do Savannah, statek pocztowy dostarczy ten
list, a depesza powiadomi tamtejszą policję, że tych trzech jegomościów jest tutaj usilnie
poszukiwanych pod zarzutem popełnienia morderstwa.
Jednak w najlepiej nawet obmyślonych ludzkich planach zawsze znajdzie się jakieś
niedopatrzenie i mordercy Johna Openshawa nigdy nie mieli otrzymać pestek pomarańczy, które
by im uzmysłowiły, że na ich tropie jest ktoś inny, równie przebiegły i zdecydowany jak oni
sami. Niezwykle długotrwałe i ostre były tego roku nawałnice w okresie jesiennego zrównania
dnia z nocą. Długo czekaliśmy na wiadomości o  Samotnej Gwiez
dzie z Savannah, jednak
żadne do nas nie dotarły. Usłyszeliśmy wreszcie, że gdzieś daleko na Atlantyku dostrzeżono
kołyszącą się na falach stewę rufową z wyrytymi na niej literami SG. I to jest wszystko, co
kiedykolwiek doszło do naszej wiadomości o losach  Samotnej Gwiazdy . [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

forum-gsm.htw.pl